Γεια χαρά σε όλους σας!
Τις φετεινές μας διακοπές τις κλείσαμε κάνοντας μια μικρή εκδρομή σε κάποια απ' τα νησάκια της Λευκάδας που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Τηλεβοϊδων Νήσων. Μερικά από αυτά είναι πολύ κοντά στις ανατολικές ακτές του νησιού μας -απέναντι από το Νυδρί- αλλά ο Καστός και ο Κάλαμος είναι πολύ απομακρυσμένα γι' αυτό και η συστηματική πρόσβαση σε αυτά γίνεται από το Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας.
Το μικρό αρχιπέλαγος της Λευκάδας είναι η χαρά του ιστιοπλόου, μιας κι έχει τη δυνατότητα ν' αρμενίσει σε ήρεμα νερά, ν΄απολαύσει τις κρυφές ομορφιές ερημικών νησιών και ν' αράξει σε γραφικά κολπάκια που δημιουργούν φυσικά κι ασφαλή λιμάνια. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια προσφέρονται μικρές, καλοκαιρινές κρουαζίερες σε αυτά τα μέρη από τη Λευκάδα κι έτσι είχαμε κι εμείς τη δυνατότητα να θαυμάσουμε το τοπίο, να κολυμπήσουμε σ' εξαιρετικά νερά και να βιώσουμε μικρές κι όμορφες εκπλήξεις!
Μια τέτοια ήταν και η επίσκεψή μας στο Ναυτικό Μουσείο του Καστού. Οταν μπαίναμε μέσα σίγουρα δεν είχαμε και πολλές προσδοκίες μιας και το νησάκι διαθέτει πλέον μόλις 35 κατοίκους. Αλλά, βέβαια, πέσαμε έξω, αφού το συγκεκριμένο μουσείο ήταν άκρως γοητευτικό και από άποψη μουσειολογικής μελέτης αλλά κι εκθεμάτων.
Το βασικό και κυρίαρχο έκθεμα είναι ο σωζόμενος σκελετός μιας πτεροφάλαινας που εκβράστηκε στο νησί το 1979. Σύμφωνα με τη μελέτη του κητολόγου, επρόκειτο για μωρό περίπου 5 μηνών που ακόμη θήλαζε, με μήκος 10,2 μέτρα.
Το μουσείο πλαισιώνουν και άλλα είδη θαλάσσιων οργανισμών που κατά βάση ζουν στα νησιά του Ιονίου. Πρόκειται για βαλσαμωμένα και ταριχευμένα είδη στα οποία έχουν τονίσει τα φυσικά τους χρώματα.
Εντυπωσιακή φυσικά είναι και η χελώνα καρέτα-καρέτα, αλλά το πιο εντυπωσιακό θα έλεγα είναι μια ανάμνηση θείας μας να κολυμπάει σαν παιδί στις παραλίες του Νυδριού παρέα με χελώνες!
Φυσικά, από τις προθήκες του μουσείου δεν μπορούσαν να λείπουν και διάφορα κοχύλια, κοράλλια κι αστερίες, τα οποία δίνουν μια άκρως εξωτική νότα!
Η ξενάγηση στο μουσείο έκλεισε με μια ενημέρωση σχετικά με την πτεροφάλαινα (balaenoptera physalus), η οποία είναι το δεύτερο σε μέγεθος είδος πάνω στη γη, μετά τη γαλάζια φάλαινα, το πιο υδροδυναμικό είδος απ' όλα τα μεγάλα κητώδη και το πιο γρήγορο μεταξύ των φαλαινών. Εντυπωσιακό είναι ότι η πτεροφάλαινα κατοικεί σταθερά βόρεια του Ιονίου και κατά βάση βοριοδυτικά της Λευκάδας.
Εννοείται ότι απότερος στόχος της ξενάγησης ήταν και η ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στο είδος, δεδομένου του ότι οι συγκρούσεις με τα πλοία προκαλούν το θάνατο των φαλαινών, ενώ η διέλευση των σκαφών και η παρατήρηση φαλαινών αποτελούν λόγο ανησυχίας για τη μείωση του είδους, μιας κι επηρεάζουν το ζευγάρωμά τους.
Στο νησάκι του Καστού παραμείναμε μιάμιση ώρα, οπότε και είχαμε τη δυνατότητα να σεργιανίσουμε στο λιμανάκι και τον οικισμό, να θαυμάσουμε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τους ελαιώνες.
Η βόλτα έκλεισε με μπάνιο σε κοντινή, ερημική παραλία με μόνιμους επισκέπτες τα κατσικάκια που κατέβαιναν στην ακρογιαλιά για να πιούν νερό και να δροσιστούν.
Σας αποχαιρετώ και υπόσχομαι να τα λέμε πιο συχνά τώρα που επιστρέψαμε στην καθημερινότητα.
Ευγενία
Δεν είχα ακούσει ποτέ πριν για την πετροφαλαινα και αυτό το ιδιαίτερο μουσείο στον Καστό! Πολύ όμορφες φωτογραφίες που με έκαναν να αποδράσω για λίγα λεπτά και να ταξιδέψω πίσω στο καλοκαιράκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοσα χρονια που πηγαινουμε στη Λευκαδα για το Καλαμο ξεραμε.για το Καστο οχι.πανεμορφα ειναι.καλο φθινοπωρο και να περνατε καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή