Γλυκιά κολοκυθόπιτα με κίτρινη κολοκύθα

Αν και η σημερινή μέρα προστάζει πολυσπόρια, μιας κι εθιμοτυπικά οι νοικοκυρές τα μαγειρεύουν στις 21 Νοέμβρη, που γιορτάζει η Παναγία η  Μεσοσπορίτισσα, εγώ θα στρώσω μια πίτα παρέα σας! Πίτα στο πνεύμα της εποχής, μιας και οι κολοκύθες αφθονούν αυτή την περίοδο. Στο σπίτι μας δεν περνάει Φθινόπωρο που να μην φτιάξουμε κολοκυθόπιτα γλυκιά. 

Ήταν βασικό εποχιακό γλυκό στα λευκαδίτικα σπίτια και τρωγόταν σαν κολατσιό κι απογευματινό. Τις προάλλες που βρεθήκαμε στη Λευκάδα η μαμά μου μας έδωσε μια κολοκύθα κιτρινοπράσινη, άγνωστης ποικιλίας για μας και την Κυριακή αδράξαμε την ευκαιρία για να φτιάξουμε την πιτούλα μας. 

Αν και παραδοσιακά την κολοκύθα την κόβουμε και την ξύνουμε είτε με το κουτάλι είτε την τρίβουμε με τον τρίφτη, εγώ εδώ και κάμποσα χρόνια την κόβω σε μικρούς κύβους, μιας και το βρίσκω πιο εύκολο και γρήγορο. Πιστέψτε με, θυμάμαι αρκετές φορές μικροατυχήματα με τον τρίφτη και δε μου ήταν ευχάριστο. 

Τα υλικά θα σας τα δώσω προσεγγιστικά, γιατί δεν τα μέτρησα προτού βάλω μπρος την πίτα για να φτιάξω ένα μικρό ταψάκι των 20 εκατοστών. Δώστε βάση  στη διαδικασία και είμαι βέβαιη ότι θα προσαρμόσετε τις αναλογίες στις απαιτήσεις σας. 

Υλικά στο περίπου:

700 γρ. κολοκύθα καθαρισμένη και κομμένη σε κυβάκια

1 χούφτα μαύρες σταφίδες

1 χούφτα ξανθές σταφίδες

1-2 χούφτες σπασμένα καρύδια ή αμύγδαλα

1 πρέζα κανέλα 

1 χούφτα πλιγούρι ή ρύζι γλασέ ή φρυγανιά

σουσάμι 

5 φύλλα έτοιμα για χωριάτικη πίτα ή δικής μας παρασκευής

ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Σε βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα βάζουμε την κολοκύθα με ένα φλιτζανάκι νερό και μια πρέζα αλάτι, καπακώνουμε και την αφήνουμε να σιγοβράσει σε χαμηλή ένταση μέχρι να μαλακώσει εντελώς και να μπορούμε να τη λιώσουμε με ένα πιρούνι. 

Τότε αφαιρούμε το καπάκι κι αφήνουμε να εξατμιστούν όλα τα υγρά. 

Μεταφέρουμε τη λιωμένη κολοκύθα σε μπολ και προσθέτουμε τις σταφίδες, τους ξηρούς καρπούς, την κανέλα, το πλιγούρι ή το ρύζι ή τη φρυγανιά και μια κουταλιά ελαιόλαδο κι ανακατεύουμε. 

Παίρνουμε το ταψί, προσθέτουμε λίγο λάδι και με το πινέλο το αλείφουμε και στον πάτο και στα πλαϊνά. 

Τοποθετούμε το πρώτο μας φύλλο, το πατάμε να κάτσει καλά και το αλείφουμε κι αυτό με λάδι στον πάτο και τα πλαϊνά. Προσθέτουμε το δεύτερο με τον ίδιο τρόπο. 

Ακολουθούμε τα ίδια βήματα και για το τρίτο φύλλο κι από πάνω ρίχνουμε τη γέμιση και την απλώνουμε να πάει παντού.

Προσπαθούμε πάντα η πίτα να μη γίνει ούτε πολύ χοντρή ούτε πολύ ψιλή. Γυρνάμε τις άκρες του τρίτου φύλλου προς τα μέσα και τις λαδώνουμε. 

Προτού συνεχίσουμε με την πίτα βάζουμε το φούρνο να προθερμαίνεται στις αντιστάσεις στους 170 βαθμούς Κελσίου. Σκεπάζουμε την πίτα με το τέταρτο φύλλο, το οποίο το σουφρώνουμε και το αλείφουμε με λάδι. 

Αν θέλουμε πασπαλίζουμε και με σουσάμι. Ακολουθούμε τα ίδια βήματα και για το πέμπτο φύλλο. Πλέον η πίτα έχει σκεπαστεί και μας μένει να φτιάξουμε τον κόθρο, δηλαδή το γύρω γύρω. Γυρνάμε τις άκρες του δεύτερου φύλλου προς τα μέσα, σουρώνοντάς τες κι αλείφουμε με λάδι. Από πάνω τους τοποθετούμε τις άκρες του πρώτου φύλλου, σουρώνουμε κι αλείφουμε με λάδι. Δεν πιέζουμε με τα δάχτυλά μας τα φύλλα, δε θέλουμε να κολλήσουν αλλά να είναι αέρινα για να ψηθούν και να γίνουν τραγανά. 

Πασπαλίζουμε με σουσάμι αν θέλουμε και με κοφτερό μαχαίρι χαρακώνουμε την επιφάνεια της πίτας, για να ψηθεί καλά και στο εσωτερικό της. Νομίζω ότι αυτές οι χαρακιές βοηθάνε τα πάνω φύλλα να παραμείνουν τραγανά αφού ψήσουμε την πίτα, γιατί από εκεί θα φύγει εύκολα η εγκλωβισμένη θερμότητα. Όσες φορές δεν έχω χαρακώσει την πίτα, αφού την ψήσω και την αφήσω να κρυώσει τα πάνω φύλλα μαλακώνουν αισθητά.   

Ψήνουμε την πίτα στην μεσαία σχάρα για 45-50 λεπτά, μέχρι η πίτα να ροδίσει. Αν πάρει χρώμα γρήγορα τη καλύπτουμε με λαδόκολλά ή αλουμινόχαρτο. Επειδή η κολοκύθα κατεβάζει ζουμιά κι ενδεχομένως να έχει ροδίσει από πάνω αλλά από κάτω να θέλει ακόμα ψήσιμο μπορούμε να αναποδογυρίσουμε την πίτα με τη βοήθεια ενός πιάτου και να ελέγξουμε. Την επαναφέρουμε στο ταψί της κι αν θέλει κι άλλο, την ψήνουμε για λίγο ακόμα στη χαμηλή σχάρα στο πρόγραμμα της κάτω αντίστασης. Αυτό το κολπάκι μου το έμαθε ο Βασίλης. 

Αφού ψηθεί τη βγάζουμε απ' το φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει προτού την κόψουμε. Πραγματικά, αξίζει τον κόπο να τιμάμε τα παραδοσιακά γλυκά του τόπου μας, τα οποία είναι τόσο πλούσια σε γεύση, διατροφική αξία και γεμάτα παιδικές αναμνήσεις. 

Χρόνια πολλά σε όσες κι όσους γιορτάζουν με υγεία!

Ευγενία