Μήνας μεταποιήσεων... Από φουστάνι σε φούστα με ασορτί ζώνη.

Γεια χαρά σε όλους σας! Μια ανάσα πριν μπει ο Αύγουστος και πριν αρχίσουμε τις θερινές μας διακοπές σκέφτηκα να σας δείξω τί κατάφερα να ράψω μέσα στον Ιούλιο. 

Στόχος μου ήταν να μεταποιήσω παλιά φουστάνια των φοιτητικών μου χρόνων, να ολοκληρώσω ημιτελείς κατασκευές -θύματα των πολλαπλών μας μετακομίσεων- και ν' αξιοποιήσω επιτέλους ό,τι ύφασμα είχα αγοράσει κατά καιρούς για να γίνει ρούχο. 

Αρχίζω λοιπόν, με τη μεταποίηση ενός αγαπημένου φουστανιού που το είχα αγοράσει από τη Λευκάδα ως φοιτήτρια και που το χάρηκα για πολλά χρόνια. Φτιαγμένο με ανάλαφρο, βαμβακερό πανί κι ένα ενδιαφέρον πατρόν, δεν το φορούσα εδώ και κάμποσα χρόνια, αλλά πάντα σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να το ξηλώσω και ν' αξιοποιήσω το κομμάτι της φούστας. 

Έτσι κι έπραξα λοιπόν, και με το ξηλωτήρι ανά χείρας άρχισα να σπάω όλα τα βασικά γαζιά και στο τέλος προέκυψαν:

μια φούστα με την άσπρη φόδρα της

το μπούστο σε δύο μέρη με τη μαύρη φόδρα του

οι τιράντες

το κρυφό φερμουάρ

στη φωτογραφία λείπει το κάτω
μέρος του μπούστου

Σιδέρωσα πολύ καλά όλα τα κομμάτια υφάσματος και μετά σκέφτηκα ό,τι πιο απλό ήξερα να κάνω: να προσθέσω ένα ζωνάκι στη φούστα διατηρώντας το κλείσιμο με το φερμουάρ. 

Έκοψα λοιπόν τα υφάσματα του μπούστου σε φαρδιές λωρίδες και με μια πρόχειρη πρόβα κατέληξα ότι το ζωνάκι το ήθελα τελειωμένο 4 εκατοστά φαρδύ. 

Έκανα όλους τους απαραίτητους υπολογισμούς βάζοντας μέσα και τα περιθώρια ραφής και μετά το ένωσα με τη φούστα. Δεν παρέλειψα ωστόσο να προσθέσω και δυο θηλάκια για ζώνη, τα οποία τοποθέτησα στα πλαϊνά της φούστας. 

Εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι θα ήταν καλύτερο να είχα βάλει κι άλλα δύο κοντά στο φερμουάρ για να παραμένει στη θέση της η ζώνη. Μάθημα για την επόμενη φορά... 

Δύο επιπλέον θηλάκια θα έκαναν τη 
ζώνη να στρώνει καλύτερα

Το επόμενο βήμα ήταν να προσθέσω το κρυφό φερμουάρ. Όταν ήμουν στην Κρήτη χρειάστηκε να ράψω σε δυο φορέματα τέτοιου είδους φερμουάρ κι αφού προμηθεύτηκα το κατάλληλο ποδαράκι για τη ραπτομηχανή τα έραψα ομολογουμένως με μεγάλη επιτυχία, αν και αρχικώς μου φαινόταν άθλος! 

Εννοείται ότι αυτή τη φορά δε θυμόμουν τίποτε από τα βήματα που είχα ακολουθήσει, οπότε και μετά από λίγη έρευνα ακολούθησα τις οδηγίες που βρήκα εδώ. Λοιπόν, κι αυτή τη φορά το φερμουάρ ράφτηκε πολύ ωραία και πλέον νομίζω ότι θυμάμαι τα βήματα για την επόμενη φορά!  

Το τελευταίο στάδιο ήταν να ράψω τη φόδρα μέσα απ' τη φούστα. Κι αφού ήταν κι αυτή έτοιμη το μόνο που της έλειπε ήταν ένα ζωνάκι ίδιο με εκείνο της φούστας, το οποίο κι έφτιαξα με τη μαύρη φόδρα του μπούστου. 

Αφού ετοιμάστηκε στο τσακ μπαμ, ράφτηκε μαζί με τη φούστα και το έργο ολοκληρώθηκε ακούραστα, μιας και όλα τα στριφώματα ήταν έτοιμα!! 

το ζωνάκι της φούστας το ενίσχυσα με 
θερμοκολλητικό

Η αλήθεια είναι ότι περίσσευαν κάμποσα ρετάλια, τα οποία ήταν κρίμα να μείνουν έτσι, οπότε τα ένωσα όλα παρέα για να φτιάξω μια ασορτί υφασμάτινη ζώνη με τελικό φάρδος 3 εκατοστά. Κι επειδή το ύφασμά μου είναι πραγματικά πολύ μαλακό, το ενίσχυσα με θερμοκολλητικό, αξιοποιώντας κι εδώ ό,τι απομεινάρια μαζεύω μέσα σ' ένα καλάθι. 

Ουσιαστικά έραψα ένα σωλήνα και με τη βοήθεια μιας παραμάνας γύρισα το ύφασμα, ώστε να προβάλει η καλή του όψη. Σιδέρωσα καλά καλά βάζοντας τη ραφή στο κέντρο (μου φαινόταν καλύτερo κι ευκολότερο έτσι) και στο τέλος έκλεισα τα δυο ανοίγματα του σωλήνα με εξώγαζα. 

Εντάξει, απ' τον υπερενθουσιασμό η ζώνη μου βγήκε υπέρ του δέοντος μακριά, αλλά αυτό διορθώνεται εύκολα. 

Το καλύτερο όλων είναι ότι το φουστανάκι μου απέκτησε και πάλι νόημα μιας και μετατράπηκε σε φουστίτσα με μηδενικά έξοδα κι ελάχιστο κόπο! 

Άνετη κι ευκολοφόρετη, συνδυάζεται με πολλά χρώματα και νομίζω ότι θα με συντροφεύσει για πολλά καλοκαίρια! 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία     

Σπιτικό παγωτό με γεύση καρύδα.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Παγωτάκι σπιτικό σας έχω για σήμερα, που έφτιαξα την προηγούμενη βδομάδα με τη βοήθεια της παγωτομηχανής μας. Είναι γεγονός ότι από τότε που αποκτήσαμε τη μηχανή δεν έχουμε ξαναγοράσει τυποποιημένο παγωτό, γιατί όπως καταλαβαίνετε το σπιτικό έχει ασύγκριτη και πραγματική γεύση!

Η σημερινή συνταγή είναι πολύ απλή, χωρίς ιδιαίτερα υλικά και με πλούσια τη γεύση της καρύδας. 

Υλικά:

250 μλ πλήρες γάλα

150 γρ. ζάχαρη

2 μεσαία αυγά

450 μλ. πλήρης κρέμα γάλακτος 

40 γρ. αποξηραμένη τριμμένη καρύδα 

μισό κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας 

Εκτέλεση:

Χτυπάμε τ' αυγά και τη ζάχαρη στο μίξερ ή με αυγοδάρτη και μετά προσθέτουμε το γάλα.

Ρίχνουμε το μείγμα σε κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο και ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς. Προσέχουμε να μην βράσει το μείγμα μας, αλλά να το αποσύρουμε από τη φωτιά όταν αυτό θα έχει αρχίσει να πήζει.

Αφήνουμε το μείγμα στην άκρη μέχρι να πέσει η θερμοκρασία του και να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Μετά προσθέτουμε την καρύδα, τη βανίλια και την κρέμα γάλακτος (χωρίς να την χτυπήσουμε πρώτα) και ανακατεύουμε ώστε να δέσουν όλα τα υλικά μεταξύ τους. 

Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο για όσο διάστημα ορίζουν οι οδηγίες της παγωτομηχανής μας και παράλληλα τη μηχανή στην κατάψυξη (εμένα απαιτούνται 12 ολόκληρες ώρες) και μετά χτυπάμε το μείγμα στη μηχανή για να μετατραπεί σε παγωτό. 

Το παγωτό μας είναι έτοιμο, υπέροχο, βελούδινο κι άκρως εξωτικό!  Δε σας κρύβω ότι την επόμενη φορά που θα το φτιάξω θα τολμήσω να βάλω κι ένα μέρος γάλα καρύδας για να δω πώς θα βγει. 

Φιλάκια πολλά σε όλους!

Ευγενία 

Πανεύκολες κροκέτες γαλοπούλα-τυρί στο άψε σβήσε.

Γεια χαρά σε όλους!

Η σημερινή ανάρτηση είναι εμπνευσμένη από τα μαγειρέματα που έκανα χθες με τ' ανήψια μου και μάλιστα πρόκειται για δική τους πρόταση. Κροκέτες γαλοπούλα-τυρί στο άψε σβήσε με μηδαμινά υλικά κι έτοιμες σε χρόνο ρεκόρ! 

Μια ιδέα που ξεσήκωσαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και θέλησαν να την υλοποιήσουμε παρέα. Μου την περιέγραψαν λοιπόν, πήραμε τ' απαραίτητα υλικά -τα οποία πιθανότατα τα έχετε όλα στο σπίτι σας- κι αρχίσαμε την προετοιμασία. 

Υλικά για 6 μεγάλες κροκέτες γαλοπούλα-τυρί:

9 φέτες γαλοπούλα της αρεσκείας σας

6 φέτες τυρί του τοστ της αρεσκείας σας

3 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 αυγά ελαφρώς χτυπημένα 

1 κούπα του τσαγιού φρυγανιά τριμμένη

σπορέλαιο για το τηγάνισμα (μισό λίτρο περίπου)

Εκτέλεση:

Στρώνουμε πάνω σε μια επιφάνεια κοπής τα υλικά του τοστ ως εξής: γαλοπούλα-τυρί-γαλοπούλα-τυρί-γαλοπούλα. Κόβουμε τις άκρες που περισσεύουν και μετά κόβουμε στη μέση το τετράγωνο που έχουμε σχηματίσει με τα υλικά του τοστ. Με βάση τη δοσολογία που σας δίνω θα βγουν 3 σετ γαλοπούλας-τυριού, που θα κόψετε στη μέση για να φτιάξετε συνολικά 6 κομμάτια. 

Προτού αρχίσουμε το πανάρισμα βάζουμε σε ένα μπολ το αλεύρι, σε άλλο τα αυγά και σε άλλο τη φρυγανιά. Έπειτα παίρνουμε ένα κομμάτι κροκέτας και το βουτάμε πρώτα στο αλεύρι. Προσέχουμε να καλυφθεί απ' όλες τις πλευρές και το χτυπάμε ελαφρώς για να φύγουν οι περίσσειες. 

Μετά το βουτάμε στο αυγό ώστε να καλυφθεί παντού και τέλος το βουτάμε στη φρυγανιά. Προσέχουμε να σκεπαστεί παντού η κροκέτα με τη φρυγανιά κι αν κάπου αυτή δεν κολλάει, ξαναπερνάμε το σημείο από το αυγό και μετά από τη φρυγανιά. 

Τοποθετούμε την παναρισμένη κροκέτα σ' ένα πιάτο κι επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τις υπόλοιπες κροκέτες. Αν δεν τις τηγανίσουμε κατευθείαν τις διατηρούμε στο ψυγείο ως έχουν.

Για να τις τηγανίσουμε τοποθετούμε το σπορέλαιo σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους και αφήνουμε το λάδι να κάψει καλά. Εγώ έβαλα το μάτι στο 9. Βουτάμε με προσοχή και με τη βοήθεια μιας τρυπητής κουτάλας την πρώτη κροκέτα στο λάδι και την αφήνουμε να τηγανιστεί για ελάχιστα δευτερόλεπτα, ώσπου να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα. Αφαιρούμε με την τρυπητή κουτάλα και τοποθετούμε την κροκέτα πάνω σε πιάτο που έχουμε καλύψει με απορροφητικό χαρτί. 

Χαμηλώνουμε ελαφρώς την ένταση της φωτιάς για να ελέγξουμε καλύτερα το τηγάνισμα (εγώ το πήγα στο 7) και συνεχίζουμε τηγανίζοντας μια μια τις κροκέτες και τις τρώμε όσο είναι ζεστές. 

Οι δικές μας έγιναν εξαιρετικές κι ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους! Έγιναν τραγανές απ' έξω και ζουμερές στο εσωτερικό με το τυράκι να λιώνει στο στόμα. Το μόνο κακό ήταν ότι εξαφανίστηκαν στο άψε σβήσε, έτσι ακριβώς κι όπως φτιάχτηκαν! 

Εννοείται ότι για τη σημερινή ανάρτηση υπήρξε καθοριστική η συμβολή των ανηψιών, Δημήτρη και Αλέξανδρου, οι οποίοι όχι μόνο έδωσαν την ιδέα, αλλά μαγείρεψαν, επιμελήθηκαν τις φωτογραφίες, τα βίντεο και υπήρξαν και τα μοντέλα φωτογράφισης! Στην επόμενη ανάρτηση θα σας παρουσιάσω κι ένα αέρινο κέικ που φτιάξαμε παρέα. Ως τότε να περνάτε καλά! 

Ευγενία 

Κάνοντας πεζοπορία: πρακτικές συμβουλές για ασφαλείς κι απολαυστικές διαδρομές.

Η πεζοπορία στη φύση αποκτά τα τελευταία χρόνια ολοένα και μεγαλύτερο κοινό και τείνει να γίνει για πολλούς αγαπημένη ασχολία. Και πώς να μην συμβεί αυτό, άλλωστε, αφού τα πλεονεκτήματα της είναι πολλά και αδιαμφισβήτητα. Τα σημαντικότερα απ' αυτά είναι η επαφή με τη φύση, η πολύωρη «αποσύνδεση» από τα καθημερινά άγχη και τις τεχνολογικές συσκευές, ο ποιοτικός χρόνος με τους συνοδοιπόρους, η γνωριμία με νέα τοπία αλλά και με την τοπική χλωρίδα και πανίδα της περιοχής, η φυσική άσκηση και ενδεχομένως πολλά άλλα δευτερεύοντα που ξεχνώ.

Η παραμονή μας στη Σάμο τα τελευταία δύο χρόνια, μας έδωσε την ευκαιρία να κολλήσουμε και εμείς το «μικρόβιο» της πεζοπορίας καθώς το νησί ενδείκνυται για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα (πλούσια φύση που σου χαρίζεται απλόχερα, συχνή εναλλαγή τοπίων και μορφολογίας καθώς και πληθώρα σηματοδοτημένων διαδρομών σε κοντινές αποστάσεις από τα οικιστικά κέντρα). Με πάνω από 20, λοιπόν, διαδρομές στα πόδια μας στο νησί, έχουμε την (ψευδ)αίσθηση ότι ξεπεράσαμε το στάδιο του αρχαρίου και με κάποια συγχωρήσιμη - ελπίζουμε - «αλαζονεία» θα σας δώσουμε μερικές πρακτικές συμβουλές, για όσους σκέφτονται να αρχίσουν αυτό το πολύ ενδιαφέρον χόμπι.

Ξεκινώντας λοιπόν, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι η σωστή προετοιμασία της κάθε διαδρομής, που θα πραγματοποιήσουμε, είναι το πιο σημαντικό πράγμα, ώστε να μπορέσουμε να την χαρούμε και να την απολαύσουμε. Γι' αυτό είναι απαραίτητο κάθε φορά να εξετάζουμε υποχρεωτικά και διεξοδικά όλους τους παρακάτω παράγοντες:

• Φυσική κατάσταση των πεζοπόρων
• Φυσικές συνθήκες διαδρομής
• Απαραίτητος ρουχισμός/εξοπλισμός

Αυτοί, μάλιστα, είναι μεταξύ τους πλήρως αλληλένδετοι και αλληλοεπηρεάζονται.

Φυσική κατάσταση πεζοπόρων

Είναι το Α και το Ω της απροβλημάτιστης πεζοπορίας. Γερά πόδια, υγιή πνευμόνια και καλή σωματική διάθεση αποτελούν προαπαιτούμενα για να ξεκινήσουμε. Αν κάτι απ’ όλα αυτά δεν πάει καλά, καλύτερα αφήστε το γι' άλλη φορά. Εφόσον πονάνε τα πόδια, οι αρθρώσεις υποφέρουν, αισθάνεστε κάποια αδιαθεσία ή διαβλέπετε κάποια σωματική ευαισθησία στις φυσικές συνθήκες μην ξεκινήσετε καθόλου, καθώς η παραμικρή πορεία ενδέχεται να αποδειχθεί εφιάλτης μεγάλης ταλαιπωρίας. Θυμηθείτε ότι, το κυρίως ζητούμενο είναι για τους περισσότερους η ευχαρίστηση της βόλτας και όχι η πρόκληση της υπέρβασης εαυτού.

Φυσικές συνθήκες διαδρομής

Η γνώση των φυσικών συνθηκών είναι κεφαλαιώδους σημασίας τόσο για την ασφάλεια μας, όσο και για να ευχαριστηθούμε την πεζοπορία μας. Μας επιτρέπει επίσης να σταθμίσουμε σωστά τόσο το επίπεδο της φυσικής μας κατάστασης, όσο και τον αναγκαίο εξοπλισμό που θα πρέπει να κουβαλάμε και αναλόγως να πάρουμε τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις.

Η κατοχή του πεζοπορικού χάρτη είναι
αναγκαία ακόμα και σε καλά σηματοδοτημένα
μονοπάτια.

Για να κατατοπιστούμε για τις φυσικές συνθήκες μας είναι απαραίτητα δύο πράγματα: ο πεζοπορικός χάρτης/περιγραφή της διαδρομής καθώς και το δελτίο καιρού.

Από τον πρώτο μαθαίνουμε στοιχεία όπως οι αποστάσεις της αφετηρίας από την έδρα μας, η κυκλικότητα ή μη του μονοπατιού, το μήκος της διαδρομής, οι εναλλαγές κλίσεων, η διάρκεια πορείας, ο βαθμός δυσκολίας, η ύπαρξη σηματοδότησης, η ύπαρξη νερού και σημείων ξεκούρασης, η δενδροκάλυψη, η έκθεση σε ανέμους ή το λιοπύρι καθώς και ενδεχόμενα σημεία επικινδυνότητας ή ενδιαφέροντα αξιοθέατα. Από το δεύτερο μπορούμε να πληροφορηθούμε την αναμενόμενη θερμοκρασία και ατμοσφαιρική υγρασία, τα καιρικά φαινόμενα, τη διάρκεια και την ένταση της ηλιοφάνειας καθώς και τους επικρατούντες ανέμους, όπως και τον κίνδυνο εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς.

Συνδυάζοντας λοιπόν και τα δύο μπορούμε να προγραμματίσουμε και να σχεδιάσουμε μία πεζοπορία χωρίς περιττές ταλαιπωρίες, κατάλληλη για τα μέτρα μας και τις αντοχές μας, π.χ με βολική ώρα έναρξης και λήξης για την παρέα, κάτω από δέντρα το καλοκαίρι, σε πιο ανοιχτό πεδίο την άνοιξη, σε νότιες πλαγιές την περίοδο των βοριάδων κλπ. Ταυτόχρονα, όμως, μπορούμε να οργανώσουμε σωστά και τον ρουχισμό/εξοπλισμό που θα πρέπει να έχουμε μαζί μας.  

 Απαραίτητος ρουχισμός/εξοπλισμός

Ο εξοπλισμός της πεζοπορίας μας βοηθάει να πραγματοποιήσουμε την διαδρομή μας με ασφάλεια και ευχαρίστηση. Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτός πρέπει πάντοτε να μας βοηθάει και ποτέ να μην καταλήγει ασήκωτο, περιττό βάρος. Γι' αυτό και η επιλογή του είναι πολύ σημαντική.

Χωρίζεται σε απολύτως απαραίτητο, προαιρετικό μεν αλλά χρήσιμο, καθώς και εξοπλισμό ευχαρίστησης.

Ο απολύτως απαραίτητος είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη και δεν επιτρέπεται να τον ξεχάσουμε. Ποτέ λοιπόν δεν ξεκινάμε αν δεν έχουμε:

• Άνετα, κλειστά και γερά παπούτσια, κατάλληλα για πολύωρο βάδισμα, τα οποία προστατεύουν το πόδι, μας βολεύουν και δεν μας χτυπάνε
• Άνετα και ελαφριά ρούχα, κατάλληλα για δρασκελιές αλλά και για τις καιρικές συνθήκες που αναμένονται. Από εμπειρία προτείνουμε να χρησιμοποιούνται τον χειμώνα πολλαπλές στρώσεις ελαφριών ρούχων που μπορούν να εναλλάσσονται, αντί για ένα βαρύ και δύσχρηστο πανωφόρι. Συνιστούμε, επίσης, κάθε εποχή να υπάρχει πάντοτε και μία επιπλέον μπλούζα για αλλαγή των ιδρωμένων.
• Ανθεκτικό σακίδιο πλάτης (άνετο, ελαφρύ, με γερά δεσίματα και πολλαπλές θήκες)
• Επαρκές νερό για τη διάρκεια της διαδρομής. Πάρτε οπωσδήποτε παραπάνω από όσο πιστεύετε ότι θα χρειαστεί. Συνιστούμε επίσης τη χρήση θερμός για ευνόητους λόγους.
• Επαρκή τροφή. Συνιστούμε ξηρούς καρπούς και ξερά φρούτα, που είναι υψηλής διατροφικής αξίας, μικρού όγκου και δεν αλλοιώνονται.
• Τον πεζοπορικό χάρτης της διαδρομής (απολύτως αναγκαίος για τον προσανατολισμό)
• Κινητό τηλέφωνο - πλήρως φορτισμένο – για χρήση GPS ή περιπτώσεις ανάγκης
• Λοιπό εξοπλισμό προστασίας (π.χ καπέλο/αντηλιακό/γυαλιά ηλίου το καλοκαίρι ή σκούφο/γάντια/αδιάβροχο τον χειμώνα)
• Ένα στοιχειώδες μικρο-φαρμακείο (με λίγους επιδέσμους, γάζες, ιώδιο, ντεπόν ψαλιδάκι, αμμωνία κλπ) και λίγα χαρτομάντηλα
• Μία-δύο αδειανές σακούλες για τη συλλογή των απορριμμάτων μας

 

Ανεβαίνοντας προς την κορυφή Λάζαρος.
Οι καιρικές συνθήκες σε ψηλές κορφές
είναι ευμετάβλητες κι απρόβλεπτες. 
.

Προαιρετικά μεν – αλλά, βάσει εμπειρίας, πολύ βοηθητικά για μας –μπορούμε να έχουμε μαζί μας και τα παρακάτω:

• Μπαστούνια πεζοπορίας (βοηθούν πολύ στην στήριξη καθώς και στην επιβάρυνση των γονάτων)
• Κλαδοψάλιδο (για τον καθαρισμό της διαδρομής από την «επιθετική» βλάστηση, ο οποίος απαιτείται πολύ συχνά στα μονοπάτια)

καθώς επίσης και διάφορα άλλα χρήσιμα αντικείμενα όπως π.χ πυξίδα, σουγιά, λίγο σχοινί, φακό, εντομοαπωθητικό κλπ.

Τέλος, στα παραπάνω μπορεί να προστεθεί και ο εξοπλισμός ευχαρίστησης, όπως λ.χ φωτογραφική μηχανή, κιάλια, μαγιό/πετσέτες, υπνόσακος κ.α, ο οποίος ασφαλώς ποικίλει από άτομο σε άτομο και ανάλογα με την φύση της κάθε διαδρομής.

Μικρή συλλογή από πεταλούδες που 
φωτογραφίσαμε στις πεζοπορίες μας
στη Σάμο.

Κλείνοντας το κομμάτι των προετοιμασιών επιβάλλεται, ωστόσο, να σημειώσουμε ότι, παρόλες τις καλές προετοιμασίες μας, στην πεζοπορία πάντοτε κάποιο απρόβλεπτο μπορεί να συμβεί: μία αναπάντεχη βροχούλα, ένα κλεισμένο μονοπάτι από κλαδιά και πέτρες, ένα στραμπούληγμα, ένα μικροατύχημα, ένα δάγκωμα από έντομο ή ζώο, μία αδιαθεσία είναι υπαρκτά ενδεχόμενα. Εφόσον είμαστε προσεκτικοί, δεν συμβαίνουν συχνά, όμως πρέπει να τα περιμένουμε και να μην μας αποθαρρύνουν. Με λίγη ψυχραιμία, επίδειξη ευελιξίας καθώς και κάποια μικρή επιπρόσθετη προσπάθεια αντιμετωπίζονται στην πλειοψηφία τους επιτυχώς και χωρίς πρόβλημα.

Κολυμπώντας στα εξαίσια νερά της παραλίας Κλήμα
μετά από 5 ώρες πεζοπορίας και
με φόντο τους Φούρνους Κορσέων.

Και αφού φτάνουμε αισίως στο τέλος, τίθεται συχνά το ερώτημα, αν πρέπει κανείς να καταφεύγει σε έμπειρους οδηγούς ή να ενταχθεί σε οργανωμένες πεζοπορικές ομάδες προκειμένου να κάνει τις εξορμήσεις του. Κατά τη γνώμη μας δεν είναι απαραίτητο, αρκεί βέβαια κάποιος να έχει μία στοιχειώδη εξοικείωση με την ανάγνωση χαρτών, τον προσανατολισμό, αλλά και τα μονοπάτια να έχουν μία κάποια σήμανση. 

Μπορεί βέβαια η οργανωμένη εκδρομή να παρέχει ασφάλεια, ωστόσο, αφού δύο αρχάριοι πεζοπόροι σαν και μας μπόρεσαν χωρίς κανένα πρόβλημα να οργώσουν τη Σάμο, με δεκάδες διαδρομές τα τελευταία χρόνια και χωρίς την παραμικρή βοήθεια από κανένα, έπεται ότι και το δεύτερο είναι απολύτως εφικτό και ρεαλιστικό. Επομένως στο δίλημμα, ασφάλεια ή ανεξαρτησία/ευελιξία σας αφήνουμε μόνους σας να διαλέξετε.

Σας ευχόμαστε καλές βόλτες,

Βασίλης κι Ευγενία

Σημ: Οι παραπάνω συμβουλές ισχύουν για ημερήσιες πεζοπορικές διαδρομές, μέσης δυσκολίας το πολύ, σε συνήθεις συνθήκες, οι οποίες δεν απαιτούν διανυκτέρευση και διαμονή στο ύπαιθρο.