Παρασκευή σαπουνιού και πικ νικ στους κρητικούς αμπελώνες.

Γεια χαρά σε όλους!

Ο Μάης είναι πάντα ένας απαιτητικός μήνας για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Μετά από μια παραγωγική και δημιουργική χρονιά στην τάξη με τους μαθητές μου, ήταν πια έτοιμοι για να δώσουν τις εξετάσεις τους με αυτοπεποίθηση και σιγουριά, να χαρούν τη διαδικασία και να συνεχίσουν μ' αισιοδοξία. Οι εξετάσεις πλέον αποτελούν παρελθόν και τους εύχομαι καλά αποτελέσματα από καρδιάς. Και φυσικά σε όλα τα παιδιά που δοκιμάζονται αυτό το διάστημα σε πάσης φύσεως εξετάσεις. 

Όπως καταλαβαίνετε το ράψιμο μπήκε σε δεύτερη μοίρα, αλλά ευτυχώς τη μονοτονία της ρουτίνας ήρθε να διακόψει η ετήσια γιορτή των επισκέψιμων οινοποιείων "Ανοιχτές πόρτες". Έτσι, την Κυριακή πριν τις εκλογές είχαμε τη χαρά να λάβουμε μέρος στις πρωτότυπες εκδηλώσεις του αγαπημένου μας πλέον οινοποιείου "Δουλουφάκη". 

Πέρα από τη γευστική δοκιμή κρασιών, μας ενδιέφερε πολύ να παρακολουθήσουμε το σεμινάριο παρασκευής σαπουνιού με προσθήκη ερυθρού οίνου, το οποίο υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το εργαστήρι σαπωνοποιίας "worksoap". Η περιέργεια ήταν διπλή, μιας και δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να δω πώς παρασκευάζεται το σαπούνι ελαιολάδου με ψυχρή μέθοδο. Η δε συμμετοχή ήταν μεγάλη και μάλιστα από κόσμο που ήδη είχε κάνει τους δικούς του πειραματισμούς και ήθελε ν' ανταλλάξει απόψεις με την εισηγήτρια. 

Η ίδια παρουσίασε όλα τα βήματα πολύ αναλυτικά αρχίζοντας από τη σπουδαιότητα του προστατευτικού εξοπλισμού. Μετά την παρουσίαση των απαραίτητων υλικών κι εργαλείων άρχισε το δημιουργικό κομμάτι κι ομολογουμένως είναι πολύ εντυπωσιακό να βλέπεις ότι πολύ απλά υλικά, όπως το ελαιόλαδο και το κρασί, μπορούν να μετατραπούν σε σαπούνι με τη βοήθεια της καυστικής σόδας.    

Τέλος, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε τα σαπουνάκια μαζί μας περιμένοντας βέβαια στωικά να περάσουν σχεδόν δυο μήνες μέχρι να τ' αξιοποιήσουμε. 

Μετά το δημιουργικό σεμινάριο κατευθυνθήκαμε στους αμπελώνες για να κάνουμε πικ νικ. Καθισμένοι κάτω από μια ελιά και περιτριγυρισμένοι απ' το απέραντο πράσινο και το γαλάζιο του ουρανού δεν υπήρχε καλύτερο σημείο για να καταπολεμήσουμε τη ζέστη. 

Ήπιαμε το κρασάκι μας, φάγαμε το μεζεδάκι μας...δεν άργησε να έρθει η πλήρης χαλάρωση. Αφού χορτάσαμε τις ομορφιές της Φύσης, επιστρέψαμε στο οινοποιείο για να ευχαριστήσουμε τους φίλους μας για την ωραία μέρα που μας πρόσφεραν. 

Τώρα πια για τον Ιούνιο έχουμε βάλει στόχο να περπατήσουμε το Φαράγγι της Σαμαριάς και ήδη έχω αρχίσει να ετοιμάζομαι ψυχολογικά γιατί σωματικά...παίρνω μηδέν! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία