Πειραματισμοί καπιτοναρίσματος (quilting) σε μαξιλάρια για καρέκλες κουζίνας

Χαίρεται, χαίρεται!!

Σήμερα την τιμητική τους έχουν τα νέα μαξιλάρια που έφτιαξα για τις καρέκλες της κουζίνας. Πολλές οι ώρες της καθιστικής ζωής, σκέφτηκα να επιμεληθώ αφράτα μαξιλάρια για να ανακουφιζόμαστε λιγάκι! Τα υφάσματα τα είχα από καιρό, μαλακά καραβόπανα που είχα αγοράσει από ταξίδι στη Σμύρνη και μάλιστα με ταιριαστό θέμα. 

Η καινοτομία σε όλη την προσπάθεια ήταν να καπιτονάρω όλες τις επιφάνειες των μαξιλαριών. Είχα παρακολουθήσει το διαδικτυακό μου μάθημα μήνες πριν, που μου έδειχνε τις βασικές τεχνικές και μου ανέλυε τα βήματα που έπρεπε να παρακολουθήσω. Το κοινότερο σχέδιο καπιτοναρίσματος λέγεται meandering quilt (ελικοειδές καπιτονάρισμα) το οποίο είναι και σχετικά αυθόρμητο (εδώ θα πάρετε μια ιδέα από το σχέδιο). Αυτά που γενικώς θα πρέπει να προσέχει κανείς είναι:

να διατηρεί σταθερή την κλίμακα των σχεδίων που προκύπτουν.

να αποφεύγει να διασταυρώνει τις κλωστές σε πολλά σημεία (για να μην σπάσουν οι κλωστές).

να ακολουθεί μια συγκεκριμένη, νοητή πορεία για να καλύψει όλη την επιφάνεια. 

Οπως βλέπετε και στη φωτογραφία εγώ αποφάσισα να αρχίσω από την πάνω αριστερή γωνία (1) να κινηθώ προς στην πάνω δεξιά γωνιά (2), μετά να κατέβω προς την κάτω δεξιά γωνιά (3) και να τελειώσω το quilting καλύπτοντας τον χώρο της κάτω αριστερής γωνίας (4). Με αυτό τον τρόπο θα ήταν πιο εύκολο να διατηρήσω τον έλεγχο. Κάτι άλλο που πρέπει να αναφέρω είναι ότι το quilting αποφάσισα να το κάνω χρησιμοποιώντας το ποδαράκι γενικής χρήσης της ραπτομηχανής κι όχι το ειδικό για κέντημα, το λεγόμενο embroidery/darning foot. Κι αυτό, γιατί ακόμα δεν έχω του έχω πάρει τον αέρα!

Στην πρώτη απόπειρα τα σχέδια όπως βλέπετε είναι ...τεράστιας κλίμακας!!! Μετά προσπάθησα να μικρύνω την κλίμακα για να είναι πιο ανάγλυφο το αποτέλεσμα. 

Επίσης, εσκεμμένα σε κάποια σημεία καπιτόναρα και στις κόκκινες λωρίδες για να δημιουργηθεί κάποιο μικρό εφέ από την αντίθεση μεταξύ του φόντου και της κλωστής. 

Για πρώτη φορά έμεινα αρκετά ικανοποιημένη. Τώρα θα πρέπει να εξασκηθώ και με το σωστό ποδαράκι μηχανής, γιατί αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων μιας και το οπτικό πεδίο είναι ελεύθερο.  

Φιλάκια!