Οι μηχανές πήραν φωτιά και μια θηκούλα για βελονάκια είναι έτοιμη!

Γεια σου όμορφη γειτονιά!

Σήμερα θα σας δείξω το πρώτο δημιούργημά μου (χμ, το πρώτο πρώτο δεν τολμώ να το παρουσιάσω, είναι για κλάματα...) με τη ραπτομηχανή, η οποία πραγματικά είναι πολύ ωραία κι απολαυστική! 

Την ιδέα την πήρα από το βιβλίο που σας παρουσίασα τις προάλλες και από την αδερφή μου, μιας και είχε φτιάξει κάτι παρόμοιο .

Θέλοντας, λοιπόν να πειραματιστώ με το patchwork βρήκα τα υφάσματα που θα χρησιμοποιούσα, τα έκοψα σε λωρίδες και τα γάζωσα μεταξύ τους, σιδερώνοντας κάθε φορά τα μεταξύ τους περιθώρια. 

Μετά έκοψα ένα ύφασμα στις διαστάσεις του patchwork και τα γάζωσα μεταξύ τους περιμετρικά με τρόπο ώστε η καλή και των δύο υφασμάτων να κοιτάει προς τα μέσα. 

Άφησα ένα μικρό κενό στο τέλος για να γυρίσω τις καλές όψεις προς τα έξω, για να μην φαίνονται οι ραφές. Σιδέρωσα καλά και με κρυφοβελονιά έραψα στο χέρι την μικρή τρύπα. 

εκεί που είναι το ψαλίδι άφησα τη μικρή τρύπα

το ύφασμα που περίσσεψε το έκοψα οδοντωτά για να αποφύγω
τις χοντράδες όταν  το γύριζα από την καλή

Σε ένα κομμάτι ροζ φέλτ γάζωσα ένα γαλάζιο με τρόπο ώστε να δημιουργήσω θήκες για βελονάκια. Έπειτα, πρόσθεσα το γαλάζιο κομμάτι φελτ για να στερεώνονται τα βελόνια και οι καρφίτσες, ενώ ενσωμάτωσα και μια μικρή τσεπούλα για διάφορα μπιχλιμπίδια, όπως μεζούρα, κουβαρίστρες και τα συναφή! 

η θήκη είναι αυτοσχέδια, χωρίς πατρόν...

Τέλος, σκέφτηκα να δωρίσω αυτή τη θηκούλα στην Ευαγγελία -μόλις επέστρεψε στην Αθήνα-  για να οργανωθεί ακόμα καλύτερα ώστε να τα βγάλει πιο εύκολα πέρα με τη μπέμπα και τις χειροτεχνίες της. Έτσι, για να δώσω ένα ακόμα πιο προσωπικό τόνο στη θήκη,ς της κέντησα το όνομα του blog της με σταυροβελονιά. Πώς σας φαίνεται;

Σήμερα κιόλας της το ταχυδρόμησα για να το χαίρεται από κοντά και για να βάλει μπρος τις δικές της χειροτεχνίες για ένα δυναμικό come back στην μπλογκόσφαιρα!