Ένα πολύχρωμο κάλυμμα για τη σιδερώστρα!

Γεια χαρά σε όλους σας!

Το κάλυμμα της σιδερώστρας μου ήθελες επιγόντως αντικατάσταση. Πραγματικά είχε έρθει στα όριά του κι αν μπορούσε να μου μιλήσει θα με παρακάλαγε να το πετάξω!! Αλλά, εν μέσω περιοριστικών μέτρων βαριόμουν να στηθώ στην ουρά του σουπερμάρκετ για ένα κάλυμμα. Βλέπετε, έκανα όλα τα ψώνια από τα μικρά μαγαζάκια και τα μπακάλικα της γειτονιάς. 

Έτσι, μια μέρα αποφάσισα να φτιάξω ένα. Μια ανασκαφή στα ρετάλια έβγαλε θυσαυρούς μιας και είχα περισσεύματα από το πάπλωμα που είχα φτιάξει το χειμώνα. Με αυτό τον τρόπο και κέρδισα πολύ χρόνο στο κόψε-ράψε και κατανάλωσα πολλά κομμάτια υφάσματος. 

Η κατασκευή ήταν πολύ απλή. Αφού συνέθεσα μια παραλληλόγραμμη πάτσγορκ επιφάνεια, την τοποθέτησα πάνω σε δυο φύλλα βαμβακερής βάτας. 

Από πάνω έβαλα το παλιό μου κάλυμμα που το χρησιμοποίησα σαν πατρόν κι έκοψα τριγύρω. Έπειτα, κάλυψα τα ξέφτια με έτοιμο ρέλι που διέθετα στα ραπτικά μου δημιουργώντας ταυτόχρονα κι ένα κανάλι από το οποίο πέρασα σπάγκο για να μπορέσω να σουρώσω το νέο μου κάλυμμα περιμετρικά της σιδερώστρας.  

Πραγματικά, είναι το πιο χαρούμενο κάλυμμα που θα μπορούσα να φτιάξω κι ομολογώ ότι μου φτιάχνει πολύ τη διάθεση και μόνο που το βλέπω. 

Σήμερα που ήρθε η αδερφή μου στο σπίτι με βοήθησε με τη φωτογράφιση κι έτσι βγήκαμε στο μπαλκόνι για να έχουμε καλύτερο φωτισμό. 

Οπως αποδεικνύεται, ο Μάης ήταν ένας μήνας παραγωγικός αναφορικά με τα ραπτικά μου αφού κατάφερα να ολοκληρώσω εκκρεμότητες, ν' αξιοποιήσω δημιουργικά πολλά ρετάλια και να συνθέσω ένα quilt top.

Για να δούμε αν ο Ιούνης θα αποδειχθεί εξίσου παραγωγικός! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία 

Ράβουμε εύκολα πουγκάκια γεμισμένα με λεβάντα: tutorial

Γεια χαρά σε όλους σας!

Τα σημερινά μου πουγκάκια είναι γλυκά, λιλιπούτεια κι αρωματικά! Φτιαγμένα για ν' αντέξουν στο χρόνο αρωματίζοντας τις ντουλάπες και τα συρτάρια μας. Μπορούμε να τα φτιάξουμε με τα ρετάλια μας κι έτσι όχι μόνο ανακυκλώνουμε τα υλικά μας, αλλά περιορίζουμε τη χρήση χημικών στο σπίτι μας, αφού προστατεύουμε τα ρούχα μας από το σκόρο με φυσικό τρόπο.   

Ράβονται σε πολύ λίγο χρόνο, ούτε μισή ώρα δε θα χρειαστείτε και το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει! Αν ακολουθήστε και μια τεχνική που σας προτείνω στο τέλος δεν θα καταλάβετε για πότε ράψατε τα δικά σας πουγκάκια λεβάντας!

Αν σας έπεισα πιάστε ένα κομμάτι πανί κι ακολουθείστε τις οδηγίες. Οι διαστάσεις που προτείνω είναι ενδεικτικές. Εσείς κρατήστε τον τρόπο ραψίματος και κάνετε τις δικές σας προσαρμογές. 

Θα χρειαστούμε:

-ένα κομμάτι ύφασμα

-κορδόνι ή λεπτή κορδέλα γύρω στα 25 εκατοστά

-βασικό εξοπλισμό όπως: μαρκαδοράκι ή σαπουνάκι ραπτικής, κλωστή, μεζούρα, ραπτομηχανή, σίδερο ρούχων, ψαλίδι.

Δεν ξεχνάμε κάθε φορά που αρχίζουμε και τελειώνουμε ένα γαζί να το στερεώνουμε κάνοντας μπρος πίσω τη βελόνα μας.  

Βήματα:

1. Κόβουμε ένα κομμάτι ύφασμα με διαστάσεις: 

μήκος: 9,5 ίντσες/ 24 εκατοστά

πλάτος: 3, 75 ίντσες/ 9,5 εκατοστά

2. Τοποθετούμε το ύφασμά μας ώστε να βλέπουμε την ανάποδη όψη του. Διπλώνουμε τις δύο άκρες του ορθογωνίου κατά μήκος της στενής διάστασης ώστε η δίπλωση να έχει πλάτος 2 εκατοστά/0,75 ίντσες και βάζουμε σημάδια όπως δείχνει η φωτογραφία. 

Άρα, όταν ξεδιπλώσουμε τις άκρες του υφάσματος τα σημάδια μας θα απέχουν από την κάθε άκρη του υφάσματος 4 εκατοστά/ 1,5 ίντσα.   

3.Βλέποντας πάλι την ανάποδη όψη του υφάσματος διπλώνουμε προς τα μέσα το ύφασμα όπως φαίνεται στη φωτογραφία και σιδερώνουμε καλά. 

Δεν χρειάζεται να μετρήσουμε κάτι, ουσιαστικά διπλώνουμε στο περίπου (κρατώντας όσο μπορούμε κάποια συμμετρία) μέχρι εκεί που έχουμε βάλει τα αρχικά σημάδια μας σχηματίζοντας δύο τραπέζια, θα λέγαμε. 

4. Γαζώνουμε κατά μήκος αυτών των διπλωμάτων (όπως δείχνουν οι διακεκομμένες γραμμές στην παραπάνω φωτογραφία) με τσίμα-γαζί, όπως λέμε. Δηλαδή, όσο πιο κοντά γίνεται προς την άκρη του υφάσματος. 

5. Διπλώνουμε πάλι τις άκρες του ορθογωνίου μας (όπως κάναμε και στο βήμα 2) μέχρι εκεί που είναι τα αρχικά σημάδια μας και σιδερώνουμε. 

6. Τώρα γαζώνουμε όπως δείχνει η από πάνω φωτογραφία για να φτιάξουμε τα κανάλια, από τα οποία θα περάσουμε τα κορδόνια μας. Γαζώνουμε με περιθώριο ραφής 6 χιλιοστά/0,25 ίντσας.     

7. Τώρα κοιτάμε την καλή όψη του υφάσματος και διπλώνουμε στη μέση το ύφασμά μας όπως φαίνεται στη φωτογραφία. 

Άρα, εν τέλει βλέπουμε πάλι την ανάποδη όψη και καθώς είμαστε έτοιμοι να σχηματίσου το σακουλάκι μας ράβουμε κατά μήκος των δύο πλαϊνών μεριών (όπως δείχνουν οι διακεκομμένες γραμμές στην φωτογραφία από πάνω). Ράβουμε από τον πάτο μέχρι εκεί που είναι τα αρχικά μας σημάδια με περιθώριο ραφής 6 χιλιοστά/0,25 ίντσας. 

Επειδή το πουγκί μας δεν έχει φόδρα μπορεί οι άκρες του υφάσματος να ξεφτάνε σιγά σιγά. Μπορούμε αν θέλουμε να κόψουμε προσεχτικά το περισσευούμενο ύφασμα με ζικ ζακ ψαλίδι για ύφασμα κι έτσι δε θα ξεφτίσουν οι άκρες. Προσωπικά, τη λεπτομέρεια αυτή την προσπέρασα. 

8. Γυρίζουμε το πουγκάκι μας ώστε να βλέπουμε την καλή μεριά του υφάσματος και σιδερώνουμε καλά. Σχεδόν τελειώσαμε!!!

9. Παίρνουμε το κορδόνι ή την κορδέλα μας και την περνάμε στα κανάλια όπως δείχνουν οι φωτογραφίες. 

Μπορούμε να στερεώσουμε την άκρη του κορδονιού με παραμάνα αλλά πολλές φορές βρίσκω πιο βολικό να χρησιμοποιήσω ένα συρμάτινο τσιμπιδάκι και να κάνω έναν απλό κόμπο στην άκρη του. Αφού περάσουμε το κάθε κορδόνι στερεώνουμε τις άκρες του με απλό κόμπο. 

Αυτό ήταν! Το πουγκάκι μας είναι έτοιμο για να γεμίσει με την μοσχοβολιστή λεβάντα. 

Και τώρα ακολουθεί το κολπάκι που σας έλεγα για να κερδίσετε χρόνο αν ράψετε πολλά. Εγώ που έραψα καμιά πενηνταριά για να δώσω και στην αδερφή μου το βρήκα πολύ πρακτικό. Αυτή την τεχνική που λέγεται chain piece την έμαθα διαβάζοντας για το πάτσγορκ.

Ουσιαστικά όταν φτάσουμε στο βήμα 6 μπορούμε να ράψουμε συνεχόμενα το ένα κανάλι από όλα τα υφάσματά μας, το ένα πίσω από το άλλο. Μην ανησυχείτε, οι ερπύστριες της ραπτομηχανής μας θα πάρουν κατευθείαν το ύφασμα που θα  τροφοδοτούμε κάθε φορά χωρίς να διακόψουμε το γάζωμά μας. Δείτε και τη φωτογραφία.

Η αλήθεια είναι ότι με την τεχνική που σας λέω ράβουμε μαζικά με μόνο ένα γαζί. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, τα πανιά είναι ραμμένα με συνεχόμενη κλωστή. 

Μετά κόβουμε ενδιάμεσα τις κλωστές και συνεχίζουμε ράβοντας με τον ίδιο τρόπο όλα τα κανάλια από την άλλη πλευρά του κάθε υφάσματος. Μπορεί να φαίνεται ασήμαντο αλλά κάνει το ράψιμο παραγωγικό και πιο γρήγορο!       

Πάρτε μια γεύση απ' τη μικρή κολεξιόν μου! Κι όλα φτιαγμένα με ρετάλια! Τί λέτε, σας έπεισα; Θα φτιάξετε κι εσείς τα δικά σας πουγκάκια;;

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία

Modern stripes quilt top: επίσημη φωτογράφιση.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Πώς αντιμετωπίζετε τη σημερινή ζέστη; Εμείς από χθές αποφασίσαμε ότι δεν θα πηγαίναμε στη θάλασσα, γιατί το μποτιλιάρισμα στην Αθήνα είναι αφόρητο, ειδικά με καύσωνα. 

Έτσι, ο Έθνικός Κήπος ήταν η καλύτερη επιλογή μιας και μπορούμε να πάμε με τα πόδια. Εκεί συναντηθήκαμε και με την οικογένεια της Ευαγγελίας κι εγώ δεν έχασα την ευκαιρία να φωτογραφίσω το quilt top που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτηση. 

Ένα πρότζεκτ που άρχισα πέρυσι για να βρω μια δημιουργική διέξοδο από την πολλή δουλεία. Η αλήθεια είναι ότι είχα ανακαλύψει ότι αρκετά από τα υφάσματα είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν κυρίως εκεί που διπλώνονταν κι έτσι αυθόρμητα τράβηξα κάποια πολύ αγαπημένα μου και σκέφτηκα να τ' αξιοποιήσω δημιουργώντας κάτι για μένα. Κάτι ενδιαφέρον και χαλαρωτικό, κάτι που θα το έφτιαχνα χωρίς να σκέφτομαι πολύ.

Κι επειδή βέβαια το πάτσγορκ είναι η αδυναμία μου έτρεξα κατευθείαν στο pinterest για αναζήτηση έμπνευσης. Οπως ίσως έχετε καταλάβει ο φάκελος με τα παπλώματα είναι αυτός με τα περισσότερα pins κι αυτός στον οποίο ανατρέχω πιο συχνά! 

Βρήκα αυτό το pin, ένα πάπλωμα με απλό αλλά ταυτόχρονα μοντέρνο σχέδιο και σκέφτηκα ότι θα ταίραζε γάντι με τα κατά βάση μονόχρωμα υφάσματα που είχα διαλέξει. 

Αν και το pin ουσιαστικά προωθούσε την αγορά του πατρόν με τις οδηγίες ραψίματος, εγώ βρήκα πιο προκλητικό να προσπαθήσω να καταλάβω πώς θα μπορούσα να ράψω κάτι ανάλογο. Έκανα μια πρόβα κι αφού πέτυχε άρχισα να κόβω τα υφάσματά μου σε λωρίδες και σιγά σιγά να συνθέτω τα βασικά τετράγωνα διάστασης 12,5 ιντσών, σχεδόν 32 εκατοστά.   

Η αλήθεια είναι ότι στο Ηράκειο κατάφερα να ολοκληρώσω 33 τετράγωνα και πριν τη μετακόμιση έβαλα όλα τα υλικά του πρότζεκτ σε μια μεγάλη σακούλα για να μη μου μπερδευτούν με άλλα και χάσω τη σειρά μου. 

Λίγες μέρες πριν κι ενώ τακτοποιούσα τα ραπτικά έπεσα πάνω στο μισοτελειωμένο project. Εβαλα τα τετράγωνα σε μια διάταξη, αποφάσισα ότι ήταν καλό να πλατύνω κατά μια σειρά το quilt top κι έτσι μέσα με μια μέρα ολοκλήρωσα άλλα 9 τετράγωνα. Την επόμενη μέρα συνέθεσα το quilt top, στο οποίο αν παρατηρήσετε ανα 4 τετράγωνα (2 πάνω και 2 κάτω) δημιουργούνται τα φτερά ενός ανεμόμυλου. Κι αν δείτε διαγώνια σχηματίζονται κλεψύδρες!!!

Βλέποντας αυτή τη δημιουργία γεμίζω ενέργεια και χαρά. Νομίζω φταίνε αυτά τα τόσο φωτεινά χρώματα που εκπέμπουν πραγματικά την πιο θετική ενέργεια! 

Η φωτογράφιση βέβαια απογειώθηκε με τη βοήθεια της Ειρηνούλας που έδωσε τον καλύτερό της εαυτό και που πόζαρε με ενθουσιασμό! Μη σας πω ότι έκλεψε και την παράσταση, όπως ήταν αναμενόμενο! Τί να πω, βέβαια, και για τους βοηθούς μου, το Βασίλη και την Ευαγγελία που κρατούσαν στωικά και στο ύψος των περιστάσεων το πάτσγορκ μέχρι να ολοκληρωθεί η φωτογράφιση!

Τώρα είμαι προς αναζήτηση υφάσματος για να καπιτοναριστεί η κατασκευή και να μεταμορφωθεί σε πάπλωμα. 

Σας αποχαιρετώ με τα πιο δροσερά φιλάκια!

Ευγενία    

Εκκρεμότητες, αυτοσχεδιασμοί και χειροτεχνίες από το πουθενά.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Σήμερα έχω να σας δείξω δυο μικρές χειροτεχνίες που προέκυψαν πραγματικά από το πουθενά, συμμαζεύοντας το τραπέζι που έχω δίπλα στη ραπτομηχανή και ξεσκαρτάροντας ό,τι πλέον δεν ήταν χρήσιμο. Η αλήθεια είναι ότι πέταξα με βαριά καρδιά τρία πορτοφολάκια που έραψα κάνοντας πρόβα ένα πατρόν, σε μια προσπάθεια να δοκιμάσω διάφορα υλικά μπας και βγει κάτι πετυχημένο. Τελικώς, κατέληξαν άδοξα στον κάλαθο των αχρήστων κι αποφάσισα ότι το πατρόν δεν ήταν και τόσο καλοσχεδιασμένο...

Δυο πραγματάκια όμως, διασώθηκαν. Το πρώτο, ενα σχετικά μικρό κομμάτι αυτοσχεδιαστικού πάτσγορκ (quilt-as-you-go λένε αυτή την τεχνική οι φίλες μας οι αμερικάνες) το είχα αρχίσει εν μέσω παντελούς έλλειψης έμπνευσης, αλλά γρήγορα το εγκατέλειψα. 

Ήμουν έτοιμη να το πετάξω αλλά μου φάνηκε αρκετά χαριτωμένο και τελικώς σκέφτηκα να το μετασχηματίσω σε σουβέρ. Εκοψα, λοιπόν, ένα κομμάτι ύφασμα κάμποτ στις ίδιες διαστάσεις με το πατσγορκ, τους στρογγύλεψα τις γωνίες με ένα φλυτζάνι του καφέ και βρήκα ένα ρελάκι σε ουδέτερο τόνο για να ταιριάξει όμορφα με όλους τους χρωματισμούς των υφασμάτων. 

Η κούπα του καφέ μου στρογγυλοκάθισε πάνω στο νέο μου σουβέρ μια χαρά! Συμφωνείτε;; 

Κι αυτός ο ανανά μες στο κέντρο μου φτιάχνει πολύ την καλοκαιρινή διάθεση στην οποία αρχίζω σιγά σιγά να μπαίνω ...

Την ίδια πορεία ακολούθησε κι άλλο ένα κομμάτι πατσγορκ. Αυτό το είχα συνθέσει το Γενάρη με πολλή επιμέλεια για να έκανα ένα δωράκι σε μια φίλη, αλλά η χειροτεχνία δεν προχώρησε καθόλου καλά κι έτσι το παράτησα σε μια γωνιά. 

Χωρίς δεύτερη σκέψη βρήκα ένα ρέλι και μέσα σε λίγη ώρα απέκτησα και σουπλά! 

Και μιας και μίλησα και για εκκρεμότητες πάρτε μια γεύση από ένα πρότζεκτ που είχα αρχίσει πέρυσι στην Κρήτη και που έπεσε θύμα την μετακόμισής μας στην Αθήνα. Εμεινε στα αζήτητα σχεδόν για ένα χρόνο και τώρα φαίνεται να μπαίνει στην τελική ευθεία! 

Ο Μάης αποδεικνύεται λοιπόν μήνας αφιερωμένος στις εκκρεμότητες και το patchwork!

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία   

Γλυκός Μάης.

Γεια χαρά σε όλους και καλό μήνα!

Ο Μάης κρύβει μέσα του κάτι το μαγικό, έκει στο τέλος της Άνοιξης και με την προσμονή της έναρξης του Καλοκαιριού το είναι μας αναγεννάται για τα καλά, σαν τα όμορφα λουλούδια που στολίζουν τη Φύση και δίνουν χρώμα στη διάθεσή μας. 

Ο Μάης για την οικογένειά μας είναι γεμάτος χαρές. Γιορτές, γενέθλια, επέτειοι, να σαν σήμερα που έχει γενέθλια η μαμά μας, ενώ προχθές γιόρταζε η Ειρήνη, η κόρη της Ευαγγελίας. Χρόνια πολλά μαμά, χρόνια πολλά Ειρήνη! 

Αλλά και λίγες μέρες πριν ο Βασίλης κι εγώ γιορτάσαμε τη γλυκιά επέτειο του γάμου μας. Η αδερφή μου μας χάρισε ένα πανέμορφο δωράκι που επιμελήθηκε με τα χεράκια της και που πραγματικά εκπέμπει τόση τρυφερότητα, αγάπη και φροντίδα. Τρεις λέξεις που θα έλεγα ότι συντροφεύουν και τη δική μας, κοινή ζωή. 

Για δείτε λοιπόν, πώς το τελάρο κεντήματος μεταμορφώθηκε σ' ένα υπέροχο καδράκι. Δυο μικρές, υπέροχες κουκουβάγιες φόρεσαν τα καλά τους. Το αγόρι με παπιγιόν, το κορίτσι με τριανταφυλλάκια στα μαλλιά και με λουλούδια τριγύρω τους. 

Μου αρέσει τόσο πολύ που οι φτερούγες τους ακουμπιούνται, σαν να ήταν πιασμένες χεράκι χεράκι και να ξεχειλίζουν από παντού καρδούλες, σύμβολο  αγάπης. 

Βέβαια, η αδερφούλα μου είναι καλλιτέχνης και με το φέλτ στα χέρια της απλώς ζωγραφίζει! Θαυμάζω την υπομονή της να κόβει και να ράβει τα πάντα στο χέρι και να δίνει ψυχή στο κάθε τι. Σαν αυτά τα λουλούδια που νομίζεις ότι είναι αληθινά!  

Σας αποχαιρετώ κι εύχομαι να έχουμε όλοι μας ένα γλυκό Μάη γεμάτο τρυφερότητα, χαρά κι αγάπη. 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία