Ώρα να μάθουμε και λίγα ιαπωνικά!

Το είχα τάξει στον εαυτό μου ότι αυτό το Σαββατοκύριακο θα ήταν αφιερωμένο στη βιβλιοδεσία. Τα μαθήματα ξανάρχισαν πολύ δυναμικά και φέτος κι εγώ βρέθηκα με αρκετά κομμένα χαρτιά από πέρυσι  και ρετάλια από διακοσμητικά χαρτιά να περιμένουν τη σειρά τους προς αξιοποίηση. 

Αφού ολοκλήρωσα δύο σημειωματάρια διαστάσεων 11χ15εκ. περίπου, η νέα ιδέα μου ήρθε γρήγορα: θα έκανα σημειωματάρια των οποίων τα εξώφυλλα θα γίνονταν με κολάζ από τα χαρτιά. Αλλά, επιθυμούσα και κάτι το διαφορετικό. Η αλήθεια είναι ότι από πέρυσι φλέρταρα με την ιαπωνική βιβλιοδεσία και γρήγορα βρήκα ένα tutorial με τον πιο κλασσικό τρόπο δεσίματος. 

Μετά επιμελήθηκα τα εξώφυλλα χρησιμοποιώντας χοντρό χαρτόνι 3 χιλ. και τα ρετάλια από τα διακοσμητικά χαρτιά. Για να τους δώσω μια πιο shabby αίσθηση τα έσκισα, έχοντας κάνει πιο πριν μια μικρή μακέτα. Όμως, όπως θα δείτε τη μακέτα την έκανα μόνο για το εμπροσθόφυλλο, γιατί στο οπισθόφυλλο τα χαρτιά μπήκαν με την ανάποδη σειρά!!!! 

Ευτυχώς, ακόμη κι έτσι μου αρέσει, μιας και τηρείται μια κάποια συμμετρία, τέλος πάντων... 

Έπειτα πέρασα στη φάση που άνοιξα τρύπες σε χαρτιά και εξώφυλλα κι εδώ ΌΛΑ έγιναν με βάση ένα πατρόν, ώστε οι τρύπες να συμπέσουν. Τέσσερις τρύπες χρειάζονται για αυτή τη βιβλιοδεσία και χρησιμοποίησα σουβλί και σφυρί για τη διαδικασία. Για το ράψιμο διάλεξα καφέ σκούρα, κυρωμένη, δερμάτινη κλωστή για να κάνει ιδιαίτερη αντίθεση. Το αποτέλεσμα με ενθουσίασε και πράγματι, το ράψιμο είναι καθόλου χρονοβόρο η περίπλοκο. Γίνεται σε 5-7 λεπτά και τα φύλλα είναι πολύ γερά στερεωμένα πάνω στα εξώφυλλα. 

Σήμερα το πρωί δεν άντεξα και υπέπεσα στον πειρασμό να φτιάξω κι ένα δεύτερο σημειωματάριο με λευκές σελίδες ή αλλιώς sketchbook ακολουθώντας ακριβώς την ίδια λογική.

Αν κι εσάς σας κέντρισε το ενδιαφέρον η ιαπωνική βιβλιοδεσία μπορείτε να αναζητήσετε tutorials με τον όρο japanese stab bookbinding.  

Φιλάκια πολλά!

Όταν η μαμά μπλέκει με το ιντερνέτ όλα γίνονται...μαλλιά κουβάρια!

Την εβδομάδα που μας πέρασε πολύ την διασκέδασα! Μας επισκέφτηκαν οι γονείς στη Χίο μιας και κάνανε μαύρα μάτια για να μας δουν. Αλλά όπως αποδείχθηκε ήρθαν κι αποφασισμένοι για μάθημα! Μάθημα υπολογιστή παρέδιδα φίλες μου αυτό το διάστημα, ούτε ιταλικά ούτε ισπανικά... Ο μπαμπάς κουβαλούσε το λάπι-τόπι και η μαμά μια ολάκερη τσάντα με νήματα για κατασκευές!!!! 

Ο μπαμπάς δε μου "έφαγε" πολύ χρόνο, ένα φορμάρισμα ήθελε γιατί τα Windows 8 είναι τρισκατάρατα (@!#$^&%$&*!!!!) κι αποσυντονίστηκε εντελώς αντικρίζοντάς τα. Η μαμά ήταν η πιο δύσκολη μαθήτρια. Αν και γνώστρια γραφομηχανής (είναι του παλιού συστήματος) ήτο κατηγορηματική κι ανένδοτη να μπλεχτεί με τέτοια διαολούπια (χμ, μου επιτρέπετε το λεξιλόγιο!). Ωστόσο,  όλα τα... εκπαιδευτικά μου προβλήματα λύθηκαν όταν της προσέφερα ένα ισχυρό, εσωτερικό κίνητρο, το Pinterest! Εκεί έμεινε εκστασιασμένη, σαν τα παιδάκια που διαφημίζουν τη μερέντα!! Δείξε μου κι εκείνο, δείξε μου και τ' άλλο, πώς θα το δω αυτό, από δω πώς φεύγω...είδε κι απόειδε και κατάλαβε ότι δεν μπορεί να έχει δίπλα της ένα σκλάβο για να σερφάρει η ίδια. 

Μη σας πολυζαλίζω, η μάμι διαθέτει πλέον και ηλεκτρονική διεύθυνση και δικό της λογαριασμό στο Pinterest. Άπαξ και πήρε το κολάι έβγαλε τα σύνεργά της κι άρχισε το πλέξιμο. Πήρε ιδέες, ό,τι δεν της άρεσε το προσάρμοσε στα μέτρα της κι εν τέλει έφτιαξε τη δική της κολεξιόν amigurumi. Τη σύνθεσή τους την ανέλαβε η Ευαγγελία, που διαθέτει μπόλικη φαντασία και ταλέντο και πλέον περιμένω να δω κι εγώ την εξέλιξή τους!!        

Ας μιλήσουμε για δύσκολους λεκέδες...

Έμπνευση της σημερινής ανάρτησης υπήρξε μια ερώτηση που μας έκανε φίλη σχετικά με τους κίτρινους λεκέδες που προκαλούνται από την πολυκαιρία σε ασπρόρουχα. Η αλήθεια είναι ότι ετοιμάζεται να παντρευτεί και θέλησε να φρεσκάρει λευκά είδη, προίκα από τη μαμά της, και δεν ήξερε τί να κάνει για να μη φθαρεί το ύφασμα από τα σκληρά απορρυπαντικά ή το επίμονο τρίψιμο. Σκεφτήκαμε ότι πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε ανάλογα διλήμματα και γι' αυτό προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε συμβουλές σχετικά με επίμονους λεκέδες. Η έρευνα μας έδωσε τα ακόλουθα πορίσματα!!

Για τα ασπρόρουχα που κιτρινίζουν με το πέρας του χρόνου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μαγειρική σόδα, γάλα και λεμόνι. Φτιάχνουμε σε μια λεκάνη ένα διάλυμα σόδας ως εξής: σε 1 λίτρο χλιαρό νερό διαλύουμε 3 κουταλιές σούπας σόδα. Μουλιάζουμε τα ρούχα για 1 ώρα και μετά πλένουμε στο πλυντήριο. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με το γάλα. Μάλιστα, το γάλα μου το είχε συστήσει και η φροντιστηριούχος μου όταν είχα ατύχημα με μαρκαδόρο. Παρόμοιο αποτέλεσμα θα έχουμε αν αναμίξουμε ουδέτερο σαπούνι, αλάτι και χυμό από 2 λεμόνια. 

Για λεκέδες από φαγητό και ποτό πάνω σε τραπεζομάντηλα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αλάτι. Το ρίχνουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται πάνω στο λεκέ, γιατί έχει την ικανότητα να τον απορροφά και να μην επιτρέπει να σταθεροποιείται πάνω στο ύφασμα. Μετά μουλιάζουμε το ρούχο σε κρύο νερό με υγρό απορρυπαντικό προτού το βάλουμε στο πλυντήριο. 

Ίσως ήδη γνωρίζετε ότι και το λευκό κρασί και ξύδι είναι κατάλληλο και για λεκέδες από κόκκινο κρασί και καφέ. 

Τέλος, για τα ρούχα που ξεβάφουν πολύ αποδοτικό είναι και πάλι το αλάτι. Βάζουμε κρύο νερό σε λεκάνη και ρίχνουμε μέσα πολύ μεγάλη ποσότητα από χοντρό αλάτι. Μουλιάζουμε το ρούχο και βλέπουμε ότι σιγά σιγά αποβάλλεται όλη η περιττή μπογιά, που δεν κατάφερε να σταθεροποιηθεί. Ελέγχουμε κάθε τόσο για να δούμε αν έπαψε το ρούχο να "βγάζει" και μετά το ξεβγάζουμε με άφθονο, κρύο νερό. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και για νήματα που ξεβάφουν, προτού τα πλέξουμε. 

Κλείνοντας, αυτά τα πρακτικά τρικ είναι πάνω απ' όλα οικολογικά και μπορούμε να αποφύγουμε ακριβότατα απορρυπαντικά,που ενδεχομένως να μην είναι και αποτελεσματικά. Κι αν έχετε κι εσείς κάποια συμβουλή θα χαρούμε να τη μοιραστείτε μαζί μας!    

Οργανώνοντας τα υφάσματα σε δειγματολόγια

'Οταν άρχισα τη ραπτική μου τέχνη ποτέ δε φανταζόμουν ότι μέσα σε ένα χρόνο θα συσσώρευα τόοοοοσα πολλά υφάσματα δεξιά κι αριστερά! Στην αρχή τα αποθήκευα σε μια από τις μεγάλες κούτες μεταφοράς του ΙΚΕΑ, μιας και μας περίσσεψαν από τη μετακόμιση στη Χίο. Αλλά όσο κι αν ζούπαγα το άνοιγμα της κόυτας, από ένα σημείο και μετά όλα ξεχύλιζαν. Η άμεση λύση ήταν η αγορά αυτών των υπέροχων, διάφανων, πλαστικών κουτιών αποθήκευσης, που διαθέτουν και ροδάκια και είναι εξυπηρετικά στις μετακινήσεις. Τα αγόρασα ευρύχωρα, να χωράνε μπόλικο πράμα δηλαδή για να είναι σε απόλυτη τάξη. Αλλά, βρε παιδί μου και πάλι δε βόλευαν 100%. Βάλε βγάλε υφάσματα για να γίνουν οι τέλειοι συνδυασμοί. Μετά όλο και κάτι διέφευγε της προσοχής μου, οπότε έβγαιναν όοοοοολα τα υφάσματα από τα κουτιά, έκανα τις επιλογές μου και μετά πάλι δίπλωμα και ταξινόμηση ανα χρώμα!!!!!

 

ποτέ δε φανταζόμουν ότι έχω τόσα πουά υφάσματα!

 

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε σκέφτηκα πιο πρακτικά κι άρχισα να οργανώνω δειγματολόγια! Έκοψα σχεδόν από όλα τα υφάσματα ένα μικρό δειγματάκι (είμαι και τσιγγούνα, το ομογολώ και λυπόμουν που έκοβα ακόμα και 5 εκ. υφάσματος) και τα κατέταξα ανά σχέδιο: μονόχρωμα, πουά, ριγέ, εμπριμέ, κλπ. Μετά τα κόλλησα σε λευκα φύλλα Α4. Τα έσωσα και σε ηλεκτρονική μορφή και τα αρίθμησα για ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία. 

 

και τα μονόχρωμα έχουν τελικά τη χάρη τους!

 

Με αυτό τον τρόπο θα μπορώ να έχω άμεση οπτική πρόσβαση σε όλα τα υφάσματα και να κάνω όλες τις επιλογές μέσω των δειγματολόγιων. Βέβαια, τα ρεταλάκια δεν τα πέταξα γιατί σκέφτηκα να κάνω και δειγματολόγια ανά χρώμα, τα οποία θα είναι πολύ χαριτωμένα!!!!

 

 

Άρα, φίλες μου οργανωθείτε κι εσείς για να κερδίζετε και χρόνο και χώρο! Φτιάξτε τα δικά σας δειγματολόγια από υλικά, όπως φελτ, κλωστές, κορδέλες, νήματα, κα. για να έχετε περισσότερο χρόνο για δημιουργίες παρά για συμμάζεμα!    

Είστε για μια τρίλιζα;

Εσείς παίζατε τρίλιζα; Εμένα ήταν η αδυναμία μου! Πάνω στα θρανία σε ώρες απίστευτης βαρεμάρας, στον πίνακα στο διάλειμμα, όπου υπήρχαν τα απαραίτητα αξεσουάρ (βλέπε μολύβι και χαρτί) του έδινα και καταλάβαινε! 

Η ιδέα για να φτιάξω ...κινητές τρίλιζες ήρθε προσπαθώντας να σχεδιάσω travel games για το Etsy μας. Έχοντας στο νου μου τα ανήψια μας και τους γονείς τους που κουβαλούν ένα σωρό πράγματα για να είναι μονίμως απασχολημένα και να διατηρείται πάντα το ενδιαφέρον τους, θυμήθηκα την κλασσική και μη εξαιρετέα τρίλιζα. 

Το παιγνίδι σχεδιάστηκε ως εξής: έφτιαξα ένα μικρό πουγκάκι (17x20 εκ.) με στοιχεία patchwork για περισσότερο ενδιαφέρον και για να οριοθετήσω τον πίνακα και χρησιμοποιώντας στη ραπτομηχανή τη ζικ ζακ ραφή έφτιαξα την τρίλιζα. Μετά έφτιαξα τα πούλια του παιγνιδιού με φελτ, ώστε να είναι διπλής όψης. 

Στην εκδοχή με τις καρδούλες κι εμπνευσμένη από το ύφασμα με τις καρδούλες έφτιαξα κι αντίστοιχα πούλια. Κι επειδή είχα καιρό να κεντήσω και μου ήρθε νυχτερινή όρεξη (!!!) διακόσμησα τις καρδούλες με cotton perle χρησιμοποιώντας blanket stitch. 

Λοιπόν, μου φάνηκαν πολύ πρακτικά αφού είναι εύκολα στη μεταφορά, χωράνε παντού και τα πούλια αποθηκεύονται μέσα στο πουγκάκι για να μην χάνονται! Και να πω την αλήθεια είναι τόσο εθιστικά στην κατασκευή που λέω να φτιάξω πολλά από αυτά! Κι ακούστε κι αυτό, στα αγγλικά η τρίλιζα λέγεται tic tac toe!!       

Πανεύκολη αλμυρή κολοκυθόπιτα με κολοκυθάκια και φέτα

Καλημέρα φίλοι μας!

Αν σας έχουν περισσέψει κολοκυθάκια στο ψυγείο και δεν ξέρετε τί να τα κάνετε φτιάξτε αυτή την πανεύκολη κολοκυθόπιτα. Λευκαδίτικη η συνταγή, καλοκαιρινή πιτούλα, κατά γενική ομολογία αλλά εμάς μας αρέσει πολύ και γι' αυτό την γευόμαστε και τώρα. 

Υλικά για στρογγυλό ταψί 28εκ. 

Για τη γέμιση:

4 μεγάλα κολοκυθάκια

300 γρ. φέτα

1 αυγό

2 κουτ. σούπας ρύζι

3 κουτ. σούπας λάδι 

αλάτι,  πιπέρι  

αλεύρι για το άνοιγμα των φύλλων

Για το άνοιγμα των φύλλων έκανα τη συνταγή που έχουμε εδώ χρησιμοποιώντας το 1/4 των ποσοτήτων. 

Εκτέλεση:

Τρίβουμε τα κολοκυθάκια και τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι. Τα πασπαλίζουμε με λίγο αλάτι για να τα βοηθήσουμε να χάσουν τα υγρά τους. Στο μεταξύ ετοιμάζουμε το ζυμάρι για τα φύλλα και το αφήνουμε για λίγο να ξεκουραστεί. 

Σε καθαρό πάγκο πασπαλίζουμε με αλεύρι. Χωρίζουμε το ζυμάρι σε 2 κομμάτια και προσπαθούμε να ανοίξουμε ένα στρογγυλό, μεγάλο φύλλο. Αν δεν έχουμε κατάλληλο πλάστη για φύλλα δεν πειράζει. Εγώ τα κατάφερα και με πλάστη ζαχαροπλαστικής. Λαδώνουμε το ταψί και στρώνουμε το φύλλο. Το λαδώνουμε ελαφρώς. Ανοίγουμε και το δεύτερο φύλλο με τον ίδιο τρόπο και στρώνουμε το φύλλο στο ταψί. 

Σε μπολ βάζουμε το τριμμένο κολοκύθι, αφού το στύψουμε αρκετά με τα χέρια για να αποβληθούν ακόμα περισσότερα υγρά, τη φέτα χοντροτρυμμένη, το αυγό, το ρύζι, το λάδι και μια πρέζα πιπέρι κι ανακατεύουμε ελαφρώς. Στρώνουμε τη γέμιση στο ταψί πάνω από τα φύλλα και την απλώνουμε. Τη σκεπάζουμε με το υπόλοιπο του δεύτερου φύλλου (όπως φαίνεται στη φωτό) και μετά φτιάχνουμε και τον κώθρο με το υπόλοιπο του πρώτου φύλλου. 

Λαδώνουμε ελαφρώς τα φύλλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου για 45 λεπτά περίπου, ώσπου να ροδίσουν τα φύλλα και να απορροφηθούν τα υγρά. 

Και μια μικρή παρατήρηση: στη Λευκάδα συνηθίζουμε να την κάνουμε ανοιχτή πίτα, δηλ. χωρίς να γυρνάμε τα φύλλα προς τα μέσα, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ κι έτσι. Δοκιμάστε τη επίσης και με έτοιμο φύλλο για πίτες, βάζοντας 2 φύλλα κάτω και μετά τη γέμιση. 

Καλό ΣΚ!   

Τί παρδαλά ψάρια πιάσαμε πάλι;;;

"Ψάρια πουλάω
και δε με νοιάζει
που `χω μιαν άκρη στην αγορά
χαμογελάω
κόντρα στ’ αγιάζι
και απ’ το δάκρυ βγάζω χαρά..."

μας τραγουδούσε κάποτε η Βουγιουκλάκη, θυμάστε; Και τί σύμπτωση και το δικό μας καλάθι γέμισε ψάρια σήμερα! Παρελαύνουν από μπροστά σας και είναι τόσο παρδαλά που νομίζουμε ότι θα σας φτιάξουν το κέφι!!

Τη συνήθη ύποπτη αυτής της ψαριάς μπορείτε να τη δείτε εδώ και σε ...στυλιστική συνεργασία με την Ευαγγελία μας έφτιαξε αυτά!

Πήρατε μια μικρή ...γεύση κι όταν όλα θα είναι 100% αρτιμελή θα σας τα παρουσιάσουμε!!

Φιλάκια πολλά και βεβαίως καλό μήνα!